W dniu 11.05 odbyła się pielgrzymka do grobu św. Jadwigi Śląskiej w Trzebnicy
Drodzy Bracia i Siostry, Umiłowani Pielgrzymi !
Wielką radość mamy w naszych sercach, przybywając dzisiaj do Grobu św. Jadwigi w Trzebnicy. W imieniu Gospodarzy tego miejsca pragnę powitać wszystkich pielgrzymów a szczególności z Diecezji Gliwickiej z ks. Biskupem Ordynariuszem Janem Kopcem i duszpasterzami.
{gallery}2014/pielgrzymka{/gallery}
Św. Jadwiga, żona Henryka z rodu Piastów, zwanego Brodatym, pochodziła z bawarskiej rodziny Andechs. Objawiła się w dziejach naszej Ojczyzny, a pośrednio i całej Europy XIII stulecia, jako owa „niewiasta dzielna”. Szczególnie w pamięci naszej utkwiło i zawsze tkwi to wydarzenie, którego bohaterem był syn św. Jadwigi, książę Henryk Pobożny. To on stawił skuteczny opór najazdowi Tatarów, który w roku 1241 przeszedł przez Polskę ze Wschodu, z Azji, i zatrzymał się dopiero tutaj na Śląsku, pod Legnicą. Wprawdzie Henryk Pobożny poległ w tym śmiertelnym boju, jednakże Tatarzy byli zmuszeni wycofać się — i nigdy już tak daleko ku Zachodowi nie zapuścili swoich zagonów. Za bohaterskim synem stała jego matka, która dodawała mu odwagi i polecała jego bój pod Legnicą Chrystusowi ukrzyżowanemu. Jej serce zapłaciło śmiercią syna za pokój i bezpieczeństwo ziem jej poddanych, a także ziem sąsiednich i całej zachodniej Europy. Jadwiga jednak bez szemrania znosiła te wszystkie dopusty Boże. Po śmierci męża, Henryka (19 marca 1238 r.), Jadwiga zdała rządy żonie Henryka Pobożnego, Annie, i zamknęła się w klasztorze sióstr cysterek w Trzebnicy, który sama wcześniej ufundowała. Kiedy dowiedziała się o niezwykle surowym życiu swojej siostrzenicy, św. Elżbiety z Turyngii, postanowiła ją naśladować. Do cierpień osobistych zaczęła dodawać pokuty, posty, biczowania, włosiennicę i czuwania nocne. Przez 40 lat życia spożywała pokarm tylko dwa razy dziennie, bez mięsa i nabiału. W 1238 r. na ręce swojej córki Gertrudy, ksieni w Trzebnicy, złożyła śluby zakonne i stała się jej posłuszna. Zasłynęła z pobożności i czynów miłosierdzia. Wyczerpana surowym życiem mniszki, zmarła 14 października 1243 r., mając ponad 60 lat. Zaraz po jej śmierci do jej grobu w Trzebnicy zaczęły napływać liczne pielgrzymki: ze Śląska, Wielkopolski, Łużyc i Miśni. Gertruda z całą gorliwością popierała kult swojej matki. Ostatni etap procesu kanonicznego św. Stanisława biskupa dostarczył cysterkom w Trzebnicy zachęty do starania się o wyniesienie także na ołtarze Jadwigi. Zaczęto spisywać łaski, a grób otoczono wielką troską. Już w 1251 r. zaczęto obchodzić w klasztorze co roku pamiątkę śmierci Jadwigi. Kiedy w roku 1260 odwiedził Trzebnicę legat papieski Anzelm, siostry wniosły prośbę o kanonizację. Tę inicjatywę poparł polski Episkopat i Piastowicze. Z polecenia papieża w latach 1262-1264 przeprowadzono badania kanoniczne w Trzebnicy i we Wrocławiu. Ich akta przesłano do Rzymu. O kanonizację Jadwigi zabiegał także papież Urban IV, który jako legat papieski w latach 1248-1249 aż trzy razy odwiedził Wrocław i znał dobrze Jadwigę. Jednak jego śmierć przeszkodziła kanonizacji. Dokonał jej dopiero jego następca, Klemens IV, w kościele dominikanów w Viterbo 26 marca 1267 r. Na prośbę Jana III Sobieskiego papież bł. Innocenty XI rozciągnął kult św. Jadwigi na cały Kościół.
Ku czci św. Jadwigi powstała na Śląsku (w 1848 r. we Wrocławiu) rodzina zakonna – siostry jadwiżanki. Św. Jadwiga Śląska czczona jest jako patronka Polski, Śląska i całej Europy. W 900 rocznicę męczeńskiej śmierci św. Stanisława w Krakowie na Skałce, syn narodu polskiego, który przedtem był następcą św. Stanisława na stolicy w Krakowie, a wybrany został na stolicę św. Piotra w dniu św. Jadwigi, dziś dziękujemy za kanonizację św. Jana Pawła II i prosimy przez wstawiennictwo św. Jadwigi o łaskę świętości dla wszystkich pielgrzymów w szczególności z Diecezji Gliwickiej.
Święta Jadwigo, Orędowniczko ludu śląskiego niech Twoje ofiarne życie, pełne miłosierdzia i głębokiej wiary będzie dla nas zachętą do ochotnego znoszenia trudów życia codziennego i szukania Boga w cierpieniach bliźnich. Była dla ludu swojego Matką i Nauczycielką wiary – uproś nam u Boga ofiarną miłość, abyśmy za Twoim przykładem przeszli przez życie dobrze czyniąc, a nauczając bliźnich wiary przyczyniali się do wzrostu Królestwa Bożego na ziemi. Przez Chrystusa Pana Naszego. Amen.
Święta Jadwigo, nasza Patronka, módl się za nami.
Ks. Piotr Kansy
Dziekan Dekanatu Gliwice-Łabędy